Eerste weekje als Braziliaan
Door: Pim Vingerhoets
Blijf op de hoogte en volg Pim
21 Maart 2014 | Brazilië, Paranapanema
Ik heb mijn eerste weekje als Braziliaan er al weer opzitten en ik moet zeggen, het Braziliaanse leven bevalt me wel. Niet te veel plannen, geen stress, alles rustig maar vooral genieten van het leven.
Na een lange reis kwam ik in de nacht van woensdag op donderdag aan op het vliegveld van São Paulo. Daar werd ik opgehaald door Bart Scholten, zijn zoon Marco en mijn studiegenoot en goede vriend Roland. Het was nog ruim 3 uur rijden van São Paulo naar het dorp Holambra ll waar ik de komende 4 maanden zal wonen. Ik verblijf samen met Roland in het gigantische huis van Bart en Betsy Scholten. Ze wonen op een heuvel net buiten Holambra en vanuit het buitenterras heb je een schitterend uitzicht over de omgeving.
De eerste dag heb ik eerst rustig uitgeslapen en daarna zijn we Holambra gaan verkennen. Het is een typisch Zuid-Amerikaans dorpje. Alle kleuren en soorten mensen lopen er door elkaar. Je kunt het zo gek niet bedenken of je hebt het hier. Wit, bruin, zwart, geel, blond, rood, het loopt allemaal door elkaar. En het mooie is dat iedereen het gezellig heeft met iedereen. Ik denk dat het woord ‘oorlog’ of ‘ruzie’ hier niet in de Braziliaanse Dikke van Dalen staat, dat kennen ze niet. Je hoeft hier niet eens je fiets op slot te zetten, en dat in een Zuid-Amerikaans dorpje. De mensen zijn hier stuk voor stuk meer dan gastvrij en willen je alles laten zien en overal mee naar toe nemen. Daarnaast zijn het levensgenieters puur sang. Als het ook maar even kan gaat gelijk de BBQ aan. Hier kennen ze geen satéstokjes of frikadelletjes, nee, ze smijten hier gelijk een heel varken en een paar kippen op de grill. Ze weten hier wel wat goed eten is en vooral het vlees smaakt echt goed.
Vrijdag heb ik mijn eerste stagedagje gehad. ’s-Morgens in de toen al bloedhete zon eerst zo’n 5 km fietsen door de heuvels en dan zeiknat aankomen om kennis te maken met mijn stagebegeleider. Beter kon niet. Maar dat maakt allemaal niet uit want niks is hier gek en niemand maakt zich druk. Het stagebedrijf is een agrarisch adviesbureau die advies geven aan boeren hier in de omgeving, ofja omgeving?? Soms ligt een boerderij wel 120 km verderop maar dat vinden ze hier dichtbij. De gronden die de boeren bezitten zijn gigantisch groot en een farm van 2000 hectare is hier geen uitzondering. Ze hebben velden met soja, katoen, mais, bonen, graan en suikerriet zover als je kunt kijken. De boeren zelf zijn eigenlijk al niet eens boeren meer te noemen. Het zijn meer managers geworden van mega grote bedrijven. Ze hebben allemaal Brazilianen in dienst die het vuile werk opknappen. De ‘Boeren’ houden zich vooral bezig met het administratieve en het denkwerk. Onze stage houd in dat we met medewerkers van het adviesbureau langs gaan bij de grote farms om te kijken hoe de gewassen er voor staan. Daarbij kijken ze vooral naar ziektes en schade door bijvoorbeeld hagel. Ja je hoort het goed, HAGEL. Ik dacht eerst ook dat ik het verkeerd verstond maar het kan hier heel hard en met grote hagelballen hagelen, zelfs als het 30 graden is. Met een grote Pickup crossen we door de bergen tussen de velden van de boeren door om af en toe te stoppen en te kijken hoe het er voor staat. Die wegen zijn meestal niet verhard en gaan soms ook dwars door de bossen hier, het zijn schitterende uitzichten.
Zaterdag heb ik mijn eerste Churasco (BBQ) gehad hier aan het zwembad bij Bart en Betsy. Ze hadden super lekker en veel vlees maar schijnbaar was dit nog maar een heel kleine Churasco. Ik ben benieuwd hoe een grotere er dan wel niet uit zal zien en wat voor grote stukken vlees ze daar wel niet opgooien. BBQ’en kunnen ze hier wel. Elke avond zijn er op straat in het centrum wel mensen aan het BBQ’en. De Braziliaanse bevolking leeft hier echt op straat. Niet dat ze geen huis hebben en arm zijn maar puur uit gezelligheid. Overal is muziek en zitten mensen buiten met elkaar op het terras.Het is echt een Zuid-Amerikaans dorpje uit een film. Oude opa’tjes zitten langst de straat op een bankje onder een boom te kijken wat er op straat gebeurt.
Zondag zijn we door de oudste dochter van Bart en Betsy (Rianne) en haar man mee uit eten genomen naar Pirajú, een stadje hier in de buurt. Ofja in de buurt….. zoals ik al zei is dat een totaal ander begrip hier. Het stadje ligt 70 km verderop. Het was wel een prachtig restaurantje aan de rivier, maar dat mag dan ook wel voor een zo’n ritje.
Deze week heb ik weer stage gelopen en dat was nog steeds erg leuk. Veel boeren kunnen een beetje Nederlands of Engels en willen je graag van alles uitleggen en van alles laten zien. Een heleboel van die boeren komen op donderdag ook voetballen hier bij het plaatselijke clubje. Het clubje is te klein om echt aan competities mee te doen maar op donderdagavond en soms ook op dinsdag of woensdag is er een gezellig partijtje. Echt Braziliaanse samba voetbal met veel gelach en gedol.
Dat was in grote lijnen hoe mijn eerste weekje hier als Braziliaan eruit zag. Tot Gauw.
Ciauuuw
Na een lange reis kwam ik in de nacht van woensdag op donderdag aan op het vliegveld van São Paulo. Daar werd ik opgehaald door Bart Scholten, zijn zoon Marco en mijn studiegenoot en goede vriend Roland. Het was nog ruim 3 uur rijden van São Paulo naar het dorp Holambra ll waar ik de komende 4 maanden zal wonen. Ik verblijf samen met Roland in het gigantische huis van Bart en Betsy Scholten. Ze wonen op een heuvel net buiten Holambra en vanuit het buitenterras heb je een schitterend uitzicht over de omgeving.
De eerste dag heb ik eerst rustig uitgeslapen en daarna zijn we Holambra gaan verkennen. Het is een typisch Zuid-Amerikaans dorpje. Alle kleuren en soorten mensen lopen er door elkaar. Je kunt het zo gek niet bedenken of je hebt het hier. Wit, bruin, zwart, geel, blond, rood, het loopt allemaal door elkaar. En het mooie is dat iedereen het gezellig heeft met iedereen. Ik denk dat het woord ‘oorlog’ of ‘ruzie’ hier niet in de Braziliaanse Dikke van Dalen staat, dat kennen ze niet. Je hoeft hier niet eens je fiets op slot te zetten, en dat in een Zuid-Amerikaans dorpje. De mensen zijn hier stuk voor stuk meer dan gastvrij en willen je alles laten zien en overal mee naar toe nemen. Daarnaast zijn het levensgenieters puur sang. Als het ook maar even kan gaat gelijk de BBQ aan. Hier kennen ze geen satéstokjes of frikadelletjes, nee, ze smijten hier gelijk een heel varken en een paar kippen op de grill. Ze weten hier wel wat goed eten is en vooral het vlees smaakt echt goed.
Vrijdag heb ik mijn eerste stagedagje gehad. ’s-Morgens in de toen al bloedhete zon eerst zo’n 5 km fietsen door de heuvels en dan zeiknat aankomen om kennis te maken met mijn stagebegeleider. Beter kon niet. Maar dat maakt allemaal niet uit want niks is hier gek en niemand maakt zich druk. Het stagebedrijf is een agrarisch adviesbureau die advies geven aan boeren hier in de omgeving, ofja omgeving?? Soms ligt een boerderij wel 120 km verderop maar dat vinden ze hier dichtbij. De gronden die de boeren bezitten zijn gigantisch groot en een farm van 2000 hectare is hier geen uitzondering. Ze hebben velden met soja, katoen, mais, bonen, graan en suikerriet zover als je kunt kijken. De boeren zelf zijn eigenlijk al niet eens boeren meer te noemen. Het zijn meer managers geworden van mega grote bedrijven. Ze hebben allemaal Brazilianen in dienst die het vuile werk opknappen. De ‘Boeren’ houden zich vooral bezig met het administratieve en het denkwerk. Onze stage houd in dat we met medewerkers van het adviesbureau langs gaan bij de grote farms om te kijken hoe de gewassen er voor staan. Daarbij kijken ze vooral naar ziektes en schade door bijvoorbeeld hagel. Ja je hoort het goed, HAGEL. Ik dacht eerst ook dat ik het verkeerd verstond maar het kan hier heel hard en met grote hagelballen hagelen, zelfs als het 30 graden is. Met een grote Pickup crossen we door de bergen tussen de velden van de boeren door om af en toe te stoppen en te kijken hoe het er voor staat. Die wegen zijn meestal niet verhard en gaan soms ook dwars door de bossen hier, het zijn schitterende uitzichten.
Zaterdag heb ik mijn eerste Churasco (BBQ) gehad hier aan het zwembad bij Bart en Betsy. Ze hadden super lekker en veel vlees maar schijnbaar was dit nog maar een heel kleine Churasco. Ik ben benieuwd hoe een grotere er dan wel niet uit zal zien en wat voor grote stukken vlees ze daar wel niet opgooien. BBQ’en kunnen ze hier wel. Elke avond zijn er op straat in het centrum wel mensen aan het BBQ’en. De Braziliaanse bevolking leeft hier echt op straat. Niet dat ze geen huis hebben en arm zijn maar puur uit gezelligheid. Overal is muziek en zitten mensen buiten met elkaar op het terras.Het is echt een Zuid-Amerikaans dorpje uit een film. Oude opa’tjes zitten langst de straat op een bankje onder een boom te kijken wat er op straat gebeurt.
Zondag zijn we door de oudste dochter van Bart en Betsy (Rianne) en haar man mee uit eten genomen naar Pirajú, een stadje hier in de buurt. Ofja in de buurt….. zoals ik al zei is dat een totaal ander begrip hier. Het stadje ligt 70 km verderop. Het was wel een prachtig restaurantje aan de rivier, maar dat mag dan ook wel voor een zo’n ritje.
Deze week heb ik weer stage gelopen en dat was nog steeds erg leuk. Veel boeren kunnen een beetje Nederlands of Engels en willen je graag van alles uitleggen en van alles laten zien. Een heleboel van die boeren komen op donderdag ook voetballen hier bij het plaatselijke clubje. Het clubje is te klein om echt aan competities mee te doen maar op donderdagavond en soms ook op dinsdag of woensdag is er een gezellig partijtje. Echt Braziliaanse samba voetbal met veel gelach en gedol.
Dat was in grote lijnen hoe mijn eerste weekje hier als Braziliaan eruit zag. Tot Gauw.
Ciauuuw
-
21 Maart 2014 - 16:26
Nick Van De Ven:
Dus... met een woord: VAKANTIE -
21 Maart 2014 - 17:57
Dirk:
je homo hoe ist daar -
21 Maart 2014 - 22:44
Marianne Timmermans:
Hallo Pim,
Bedankt voor je reisverslag, ik heb het met veel interesse en plezier gelezen. Fijn dat de reis goed verlopen is en dat er geen problemen waren bij de douane, was wel een beetje spannend zeker?
Het is er dus nog best warm en je hebt zelfs gefietst. Ik wist niet dat er fietsen waren. Hebben jullie ook al gezwommen?
Het lijkt me inderdaad leuk om de bedrijven te bezoeken en veel kilometers af te leggen.
Hier in Nederland is het ondertussen lente, en op donderdag 20 maart was het mooi weer.
Pim geniet van je stage en van deze ervaring en blijf ons regelmatig mailen met je avonturen uit dit grote land.
Groeten aan Bart en Betsy, je studievriend en alle anderen...
gr. Marianne en Arno Timmermans -
22 Maart 2014 - 08:43
Ad Scholten:
Pim,
Harstikke leuk om jou te kunnen volgen.
Ik ben ook een week daar op bezoek geweest.
De gastvrijheid, de mensen, het eten, het weer, het prachtige land, ik weet waar je over praat.
Ik blijf je volgen.
Veel plezier.
Ad -
22 Maart 2014 - 09:32
Willem Reijrink:
Hoi Pim,
Schitterend verslag en mooie foto's geloof goed daar je daar van geniet. En super relaxt past wel "bij"jou.......
Geniet ervan en hou ons op de hoogte.
Gr Willem. -
22 Maart 2014 - 14:01
Loes Van Beers:
Hoi Pim,
Kei leuk dat je ons zo op de hoogte houdt van je reis.
Het is zeker een super ervaring waar je veel van zult leren.
Gebruik de tijd er maar goed voor en lekker op zijn tijd een duik in het zwembad.
Ja, wie doet je wat.
Pim, toi toi en geniet er van.
De van Beersjes
-
24 Maart 2014 - 14:39
Niek Valks:
Zoals Nick al zei inderdaad: Vakantie. -
25 Maart 2014 - 13:10
Oma & Opa Vingerhoets:
Hoi Pim,
Ik hoor dat je het goed maakt.
Fijn om te horen.
WIj vinden het heel bijzonder dat wij je vanuit Diessen kunnen volgen.
Bedankt ook voor de mooie fotos
Wij wensen je een fijne stage en veel leerplezier.
Llieve groetjes van opa en oma
-
27 Maart 2014 - 21:05
Marga Van Der Aa:
Hallo Pim.
Hier een berichtje uit Oostelbeers.
Fijn dat je het zo goed maakt.
Geniet ervan.
Tante Marga Cees.
-
30 Maart 2014 - 12:17
Ome Toon.(de Beste Oom):
hoi pim. ajax is bijna kampioen,en psv weer lekker verloren,deze week kome er weer 4 familieleden jou kant op,jan en dirkjan ,en elle tuon scholten.leuk verslag,en zegt tegen bart dat die Braziliaanse sterspeler elke week gewisseld wordt bij Barcelona.groetjes.ome toon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
