Week 2
Door: Pim Vingerhoets
Blijf op de hoogte en volg Pim
01 April 2014 | Brazilië, Paranapanema
Ik zit al weer 2,5 week in Brazilië en ik begin steeds meer gewend te raken aan het Braziliaanse leven. Het bevalt nog altijd heel erg goed hier. Zaterdag 22 maar nam een Braziliaanse jongen van onze leeftijd ons mee om een hapje te eten in een restaurantje aan het water. Toen we daar aankwamen bleek het een motorcafé te zijn. Het zat vol met Hells Angels maar gelukkig was dit de softere Braziliaanse versie daarvan. Ze boden ons zelfs vlees aan van de BBQ. We hebben de hele middag onze ogen uitgekeken, de ene na de andere dure motor kwam voorbij rijden en zoals een echte motorrijder betaamt moesten ze natuurlijk allemaal even showen wat ze konden met hun motoren. Op de achtergrond speelde een band die ze hadden geregeld maar die kwamen nog niet bijna boven het geluid van de motoren uit.
’s-Avonds was er hier in het dorp een bal zoals ze dat noemde. Het wordt eens per zoveel weken georganiseerd en dan komt er een Braziliaans bandje optreden. Wij vielen natuurlijk al snel op als bleke houtig dansende Nederlanders tussen al die samba Brazilianen. Al snel moesten ook wij er aan geloven en kregen we samba dansles. Het ziet er nog steeds niet uit hoe wij met onze heupen schudden in vergelijking met die Brazilianen maar het is een begin haha (Niet dat het ooit beter wordt maar goed). Ze vonden het in ieder geval wel grappig om ons de samba te zien dansen en daar gaat het om toch.
Na zondag een dagje lekker uitgerust te hebben begon het weekje stage weer. Op dinsdag hadden we een zogenaamde Dia do Campo. Dit is elke laatste dinsdag van de maand. Alle boeren in de regio komen dan bij elkaar en gaan eerst een aantal bedrijven langs om met elkaar over van alles en nog wat te discussiëren. Waar het over ging?? Ik heb werkelijk geen flauw idee, ik heb er geen bal van verstaan. Maar goed, we scheurden met ongeveer 25 grote pickups door de bergen tussen de akkers en bossen dus we hebben ons zeker wel vermaakt. Aan het eind van de dag was er een grote Churasco (BBQ) met iedereen. De lappen vlees vlogen je om de oren en hier doen ze niet aan komkommertjes, tomaatjes of salades vooraf. Nee hup gelijk een paar kilo vlees op de gril, een paar flessen bier op tafel en klaar is kees.
In het weekend zijn we voor het eerst in Holambra l geweest (300 km van Holambra ll waar wij zitten). Onderweg daar naartoe wilden Bart en Betsy nog eventjes een “HAPJE” eten en daarom bestelden we in het restaurant een MINI-Rodizo. Ik herhaal een MINI-Rodizo. Hierbij had je eerst een lopend buffet met bergen eten en vervolgens kwamen ze nog om de minuut langs met grote lappen vlees aan een spies. Dan kon je een stuk vlees aanwijzen en sneden ze dat voor je neus van die spies op je bord. Ik denk eerlijk waar dat ik nog nooit zoveel gegeten heb en dan durven die Brazilianen hier het een MINI-Rodizo te noemen. Bij een normale of een grote Rodizo ontplof ik denk ik. Rollend stapte ik en Roland weer in de auto richting Holambra l.
Vroeger na de oorlog zijn er een hoop Nederlanders geëmigreerd naar Brazilië waarvan de meeste zijn neergestreken in Holambra l. Toen er in Holambra l voor al die boeren te weinig grond was zijn er een aantal verder Brazilië ingetrokken en hebben nieuwe kolonies gesticht. Holambra ll is daar een voorbeeld van. Tegenwoordig staat Holambra l bekend om haar bloementeelt en staat bomvol met kassen, in Holambra ll wonen meer de grotere boeren met gigantische velden soja, katoen en mais. Verder zijn er nog een aantal verschillen, Holambra ll is echt een typisch Zuid-Amerikaans dorpje waar alle soorten mensen door elkaar leven en het grootste gedeelte van de bevolking Braziliaan is. In Holambra l wonen nog veel meer Nederlanders en dat is ook wel te zien. Ik durf gerust te zeggen dat Homabra l meer op Nederland lijkt dan Nederland zelf hoe gek dat ook klinkt. Het is één groot levend museum van Nederland. Overal staan authentieke Nederlandse huisjes, klompen, molens, tulpen en ga zo maar door. 9 van de 10 mensen telen er bloemen of andere sierplanten en dat is ook wel terug te zien in het dorp. Overal op elke hoek van de straat staan bloemen en sierplanten en alles is prachtig afgewerkt. Het is een schitterend gezicht, Brazilianen van over het hele land komen hier op vakantie om Nederland te ontdekken. Maar het blijft toch wel een raar idee als je in Brazilië bent en je opeens midden in een stukje Nederland terecht komt. Ze hebben het wel goed voor elkaar hier die Nederlanders. Het ene huis is nog schitterender dan het andere met prachtige tuinen met zwembaden, barretjes en ingebouwde BBQ’s aan het zwembad, palmbomen en ga zo maar door.
Als je in Holambra l bent dan zie je overal kassen. En als je kassen zegt dan zeg je Westland, en laat mijne studiemaat daar nu net vandaan komen. Zijn hartje ging sneller kloppen bij het woord kas en tomaten (ze hebben zelf tomaten thuis) en dus moest die baklap natuurlijk ook nog even een kijkje nemen hoe ze die tomaten hier in Brazilië teelden. Dus hebben we daar ook even een kijkje genomen.
Het enige minpunt aan Holambra l waren de muggen. Die houden wel van vers Hollands bloed volgens mij. Ik telde de eerste avond al 64 muggenbulten maar terwijl ik ze allemaal geteld had ben ik vast nog een aantal keer gestoken. Ik wist niet dat die dingen zo erg konden jeuken zeg, verschrikkelijk! Handen te kort om te krabben.
Hopelijk hebben ze in Foz de Iguaçu nog geen muggen uitgevonden. Daar gaan we komend weekend naartoe. Ze zeggen dat deze watervallen mooier zijn dan de Nicaragua watervallen dus ik ben heel erg benieuwd.
Tot snel
P.S. Neem nog even een kijkje tussen de foto’s.
Groetjes uit Brasil
’s-Avonds was er hier in het dorp een bal zoals ze dat noemde. Het wordt eens per zoveel weken georganiseerd en dan komt er een Braziliaans bandje optreden. Wij vielen natuurlijk al snel op als bleke houtig dansende Nederlanders tussen al die samba Brazilianen. Al snel moesten ook wij er aan geloven en kregen we samba dansles. Het ziet er nog steeds niet uit hoe wij met onze heupen schudden in vergelijking met die Brazilianen maar het is een begin haha (Niet dat het ooit beter wordt maar goed). Ze vonden het in ieder geval wel grappig om ons de samba te zien dansen en daar gaat het om toch.
Na zondag een dagje lekker uitgerust te hebben begon het weekje stage weer. Op dinsdag hadden we een zogenaamde Dia do Campo. Dit is elke laatste dinsdag van de maand. Alle boeren in de regio komen dan bij elkaar en gaan eerst een aantal bedrijven langs om met elkaar over van alles en nog wat te discussiëren. Waar het over ging?? Ik heb werkelijk geen flauw idee, ik heb er geen bal van verstaan. Maar goed, we scheurden met ongeveer 25 grote pickups door de bergen tussen de akkers en bossen dus we hebben ons zeker wel vermaakt. Aan het eind van de dag was er een grote Churasco (BBQ) met iedereen. De lappen vlees vlogen je om de oren en hier doen ze niet aan komkommertjes, tomaatjes of salades vooraf. Nee hup gelijk een paar kilo vlees op de gril, een paar flessen bier op tafel en klaar is kees.
In het weekend zijn we voor het eerst in Holambra l geweest (300 km van Holambra ll waar wij zitten). Onderweg daar naartoe wilden Bart en Betsy nog eventjes een “HAPJE” eten en daarom bestelden we in het restaurant een MINI-Rodizo. Ik herhaal een MINI-Rodizo. Hierbij had je eerst een lopend buffet met bergen eten en vervolgens kwamen ze nog om de minuut langs met grote lappen vlees aan een spies. Dan kon je een stuk vlees aanwijzen en sneden ze dat voor je neus van die spies op je bord. Ik denk eerlijk waar dat ik nog nooit zoveel gegeten heb en dan durven die Brazilianen hier het een MINI-Rodizo te noemen. Bij een normale of een grote Rodizo ontplof ik denk ik. Rollend stapte ik en Roland weer in de auto richting Holambra l.
Vroeger na de oorlog zijn er een hoop Nederlanders geëmigreerd naar Brazilië waarvan de meeste zijn neergestreken in Holambra l. Toen er in Holambra l voor al die boeren te weinig grond was zijn er een aantal verder Brazilië ingetrokken en hebben nieuwe kolonies gesticht. Holambra ll is daar een voorbeeld van. Tegenwoordig staat Holambra l bekend om haar bloementeelt en staat bomvol met kassen, in Holambra ll wonen meer de grotere boeren met gigantische velden soja, katoen en mais. Verder zijn er nog een aantal verschillen, Holambra ll is echt een typisch Zuid-Amerikaans dorpje waar alle soorten mensen door elkaar leven en het grootste gedeelte van de bevolking Braziliaan is. In Holambra l wonen nog veel meer Nederlanders en dat is ook wel te zien. Ik durf gerust te zeggen dat Homabra l meer op Nederland lijkt dan Nederland zelf hoe gek dat ook klinkt. Het is één groot levend museum van Nederland. Overal staan authentieke Nederlandse huisjes, klompen, molens, tulpen en ga zo maar door. 9 van de 10 mensen telen er bloemen of andere sierplanten en dat is ook wel terug te zien in het dorp. Overal op elke hoek van de straat staan bloemen en sierplanten en alles is prachtig afgewerkt. Het is een schitterend gezicht, Brazilianen van over het hele land komen hier op vakantie om Nederland te ontdekken. Maar het blijft toch wel een raar idee als je in Brazilië bent en je opeens midden in een stukje Nederland terecht komt. Ze hebben het wel goed voor elkaar hier die Nederlanders. Het ene huis is nog schitterender dan het andere met prachtige tuinen met zwembaden, barretjes en ingebouwde BBQ’s aan het zwembad, palmbomen en ga zo maar door.
Als je in Holambra l bent dan zie je overal kassen. En als je kassen zegt dan zeg je Westland, en laat mijne studiemaat daar nu net vandaan komen. Zijn hartje ging sneller kloppen bij het woord kas en tomaten (ze hebben zelf tomaten thuis) en dus moest die baklap natuurlijk ook nog even een kijkje nemen hoe ze die tomaten hier in Brazilië teelden. Dus hebben we daar ook even een kijkje genomen.
Het enige minpunt aan Holambra l waren de muggen. Die houden wel van vers Hollands bloed volgens mij. Ik telde de eerste avond al 64 muggenbulten maar terwijl ik ze allemaal geteld had ben ik vast nog een aantal keer gestoken. Ik wist niet dat die dingen zo erg konden jeuken zeg, verschrikkelijk! Handen te kort om te krabben.
Hopelijk hebben ze in Foz de Iguaçu nog geen muggen uitgevonden. Daar gaan we komend weekend naartoe. Ze zeggen dat deze watervallen mooier zijn dan de Nicaragua watervallen dus ik ben heel erg benieuwd.
Tot snel
P.S. Neem nog even een kijkje tussen de foto’s.
Groetjes uit Brasil
-
01 April 2014 - 07:22
Joris:
Nou Pim, Goed om te horen dat je het naar je zin hebt. Als ik al die verhalen zo lees heb ik er wel zin in over 3 weken!! -
01 April 2014 - 08:54
Niek:
Het enig wat ik onthouden heb is al dat eten haha, en muggen... Muggen, ben je er hier van af, sturen ze een telegram en pakken ze je daar verder wel! -
01 April 2014 - 12:05
Kas:
Haha mooi man! -
02 April 2014 - 12:08
Anne :
Leuk om jou avonturen te lezen Pim. Nu kunnen wij ons al een klein beetje gaan voorbereiden op wat komen gaat. Ik ben benieuwd hoe de watervallen zijn, kunnen we eerst van jou horen hoe het was en daarna zelf gaan kijken.
Veel plezier en geniet ervan! tot over 3 weekjes!!! -
06 April 2014 - 09:20
Ome Toon:
mooi verslag pim,op hollambra 1 hebben ze ook een scholtenstraat bij marietje in de buurt.hollambra 1 ken ik ook goed ,en is mooi net als die lappen viees op een spies.de watervallen zij prachtig net als die vogelpark. -
06 April 2014 - 21:18
Marga:
Hallo Pim.
Wat fijn dat je het goed maakt.
En dat je al op holambra 1 bent geweest.
Heb je daar ook de broers en zus van Bart gezien?
Pim doe ze de groeten .
Groetjes Tante Marga. -
06 April 2014 - 22:46
Fam.mulders:
Hoi pim,
Leuk om te lezen en je foto's te bekijken!
Jij maakt het daar wel en je doet er veel kennis op.
Nog een leerzame en fijne tijd toegewenst !
Groetjes van 't voorteind,
Fam.Mulders
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
